שרה שחדה הינה אמנית בדואית, שכיום חיה ויוצרת בערד. ביצירתה, האמנית מתמקדת בזהות ובפן התרבותי והנפשי של הנשים הבדואיות והערביות בישראל, שחיות על התפר שבין התרבות והמסורת לבין הקדמה והרצון להגשמה העצמית.
העבודות בתערוכה "קול השתיקה" מגיבות לסיטואציות חברתיות-תרבותיות אוטנטיות בחברה הערבית, מנקודת המבט של האישה. התערוכה מזמינה את המבקרים – נשים וגברים – לפתח שיח ושיג במציאות חיים משתנה, בה קולה של האישה מושתק.
הפורטרטים העצמיים של האמנית, אינם מספרים את סיפורה האישי, אלא ממסגרים את הנשים בחברה הערבית, בישראל העכשווית. בכל העבודות, האמנית עוטה חיג'אב, המסמל נשיות מוסלמית ומסמן את מחויבתה למסורת, למשפחה ולמסגרתה החברתית.
המוטיב החוזר בכל העבודות הוא "החסר והחבוי", אותם ממלאת שרה במחשבות, באמונות, בשאיפות, בחלומות, בפחדים, בזיכרונות, וברגשות המושתקים והשותקים של נשים רבות במגזר. הטקסטים*, הצבעים והאובייקטים המטפוריים, שמשולבים ברקע מוסיפים רבדים של משמעות ועומק, כאשר האמנית מדלגת בין האישי והחברתי, ובין פנטזיה למציאות.
אמנות בכלל, וצילום בפרט הם מתווכים רבי-עוצמה ליצירת בסיס לדיאלוג, גם בנושאים שבדרך כלל לא בעדיפות השיח, כמו אלו שבהן עוסקת התערוכה: אלימות בחברה, אלימות נגד נשים, בדידות, הדרה, קיפוח וחופש הדיבור.
יולי 2021
*טקסטים מתוך הספר "פרחי הרע" של המשורר הצרפתי שארל בודלר
سارة شحدة فنانة بدوية تعيش وتعمل حاليا في عراد. تركز الفنانة في عملها على الهوية والجانب الثقافي والنفسي للمرأة البدوية والعربية في إسرائيل ، اللواتي يعشن على خط التماس بين الثقافة والتقاليد والمقدمة والرغبة في تحقيق الذات.
تعامل الأعمال في معرض "صوت الصمت" مع مواقف اجتماعية وثقافية حقيقية في المجتمع العربي من وجهة نظر المرأة. يدعو المعرض الزوار – رجالاً ونساءً – إلى تطوير حوار وانجاز في واقع حياة متغيّر ، يتم فيه إسكات صوت المرأة.
صور الفنانة الذاتية لا تروي قصتها الشخصية، لكنها تصور النساء في المجتمع العربي، في إسرائيل المعاصرة. ترتدي الفنانة في جميع الأعمال حجابًا يرمز إلى الأنوثة المسلمة ويوضح التزامها بالتقاليد والإطار الأسري والاجتماعي.
الدافع المتكرر في جميع الأعمال هو "المفقود والخفي" الذي تملأه سارة بالأفكار والمعتقدات والتطلعات والأحلام والمخاوف والذكريات والمشاعر الصامتة للعديد من النساء في هذا العالم. تضيف النصوص * والألوان والأشياء المجازية ، مجتمعة في الخلفية ، طبقات من المعنى والعمق ، حيث يتخطى الفنان بين الشخصي والاجتماعي ، وبين الخيال والواقع.
الفن بشكل عام ، والتصوير الفوتوغرافي بشكل خاص ، وسطاء أقوياء لخلق أساس للحوار ، حتى في القضايا التي لا تكون عادة من أولويات الخطاب ، مثل تلك التي يتناول فيها المعرض: العنف في المجتمع ، والعنف ضد المرأة، والوحدة ، الإقصاء والحرمان وحرية التعبير.
يوليو 2021
* نصوص من كتاب "زهور الشر" للشاعر الفرنسي شارل بودلير
אמנית \
שרה שחאדה \ سارة شحدة
אוצרת \ منتجة المعرض
דרורית צ'צ'יק \ دوروت شيشيك
